René van Heusden pakt de handschoen op: hoewel hij Noële als slimme, rebelse vrouw adoreert, is hij het met haar oneens. René schrijft niet om zijn lezers te behagen, maar om ze te verheffen. En die ineens trendy prosecco heeft hij jaren geleden al geproefd – en terzijde geschoven.
Beste Noële,
Ik neem de mij door jou toegeworpen handschoen graag op. Ik voel me er door vereerd, want ik adoreer vrouwen met jouw intelligentie, kennis en rebelse pit. Daar kunnen al die bloggende nitwits met een teveel aan mening en een tekort aan verstand van zaken (0 reacties!) een lichtend voorbeeld aan nemen. Bovendien houd je van Rieslings, vins de Champagne en vinos de Jerez. Alleen daarom al zou je bij mij niet stuk kunnen. Veelzeggend genoeg zijn dit geen zogenaamd ‘trendy’ wijnen, want alledrie ‘te moeilijk’. Daarmee zijn we gelijk uitgekomen bij jouw reactie op mij column ‘Waarom ik niet trendy wil zijn’.
Hoewel ik je zeer hoog schat, moet ik je toch tegenspreken. Je roept me op in mijn columns een wat ‘trendyvriendelijker’ toon aan te slaan. Why?, om een van jouw favoriete uitdrukkingen te gebruiken. Omdat ik trendy wijnen goed moet vinden? Of omdat ‘men’ hier – tijdelijk – even opgewonden van is omdat iedereen zegt dat dat moet? Neen, neen, driewerf neen!
Ik schrijf niet primair om mijn lezers te behagen. Waarom? Omdat ik niet geloof in het dom houden van lezers als waren het randdebielen. En dus maar bevestigend met de waan van de dag mee te waaien. Wanneer je me toestaat een groot woord te gebruiken, ik wil ze verheffen. Door ze te als intelligente geesten te prikkelen en aan te zetten tot kritisch – d.w.z. onderscheid makend – nadenken. Vandaar dat ik me verzet tegen holle kreten en hypes. Ik zet wijndrinkers liever bittere (beetgare!) spruitjes van de koude grond voor dan industriële zoete appelmoes.
Of ik daarom van de werkelijkheid af sta? Het zal je misschien verbazen, maar mijn anarcho-conservatisme is gebaseerd op feiten. Proeven vooral. Ik geloof namelijk in een berichtgeving waarbij je je eerst gedegen op de hoogte stelt van de feiten en je vervolgens een mening vormt. Laat me je een voorbeeld geven. Ik heb de streek van Prosecco al bezocht en daar uitvoerig geproefd, lang voordat al die nu zogenaamd zo enthousiaste types ooit nog maar van de naam gehoord hadden. Rosé, idem dito. En alcoholarme wijnen van pathologische poseurs/leugenaars dan? Je m’en foue! Wie liegt, kan het schudden. Om die fameuze zin uit het laatste hoofdstuk van De Avonden te citeren: “Moeder, dat is geen wijn.”
Ben ik daarom tegen verandering en vernieuwing? Nee, natuurlijk niet. Alleen moeten we ons wel realiseren dat verandering en vernieuwing niet per se verbetering betekenen! Zitten wij te wachten op chardonnay van de Loire of syrah uit de Pfalz? Of op al die tragische merlot rosés? Ik meen je antwoord op voorhand te kennen.
Vandaar ook mijn scepsis bij al die opgewonden kreten over ‘trendy’ wijnen die bij nadere beschouwing niets anders blijken te zijn dan dunne ballonnetjes met dusdanig veel gebakken lucht erin dat ze zelfs zonder hulp van buitenaf vroeg of laat spontaan ontploffen. Zie een tragisch slecht product als Rosé d’Anjou. Ach, dat is niet zo zeer een kwestie van exploderen, maar van imploderen.
Beste Noële, zeg eens eerlijk, wanneer jij mag kiezen, wat drink jij dan? ‘Trendy’ wijnen of Echte Wijnen. Ik denk dat ik het antwoord wel weet. En nog iets. Wil jij mensen aan de slappe Prosecco helpen of aan authentieke vinos de Jerez? Ook hier meen ik te weten uit welke hoek de wind waait. Waarom verwacht je dan van mij dat ik onwaarachtige columns zou schrijven?
René van Heusden
Lees de column van Noële Ruitenberg: Waarom ik soms trendy wens te zijn
Lees de column van René van Heusden: Waarom ik niet ‘trendy’ wens te zijn
